ΤΖΕΝΑ Υψόμετρο 2.182 μ.
Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013
Ανασαίνω αυτό τον δροσερό καθαρό αέρα και σκέφτομαι ότι δεν χρειάζεται να φτάσει κάποιος στην άκρη του κόσμου για να πάρει μια γεύση από ατέλειωτη αδάμαστη Ελληνική φύση.Οδοιπορούμε τώρα στο μονοπάτι της σιωπής σε δάσος από πυκνές οξιές. Τίποτα δεν μένει τόσο έντονα στη μνήμη τόσο όσο το καλοκαίρι, που έφυγε φέτος μέσα στην απορία και την πλήξη….λόγω μνημονίου και φτώχειας.Αναπνέουμε εδώ και μια βδομάδα Σεπτεμβριανή αύρα που ειδικά τα πρωινά είναι εμφανής.Ο μήνας Σεπτέμβρης που διανύουμε λέγεται και τρυγητής, καθώς είναι ο μήνας του τρύγου των σταφυλιών.Στους πρόποδες της Τζένας, σε θέση περίοπτη και σε υψόμετρο 595 μέτρων μας υποδέχεται το χωριό Νότια.H περιοχή έχει μεγάλη ιστορία στην περίοδο του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και στα χρόνια του Εμφυλίου.Αρχαιολογικά ευρήματα πείθουν ότι το χωριό έχει ιστορία από την Ρωμαϊκή εποχή. Για πρώτη φορά αναφέρεται από τον ιστορικό του 11ου αιώνα Κεδρηνό.Το όνομα του χωριού προήλθε από το ουδέτερο ουσιαστικό το ενώτιον που θα πει σκουλαρίκι, κόσμημα, στολίδι.Κατά τον Μικρασιατικό πόλεμο και μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών η Νότια κατοικήθηκε εξ ολοκλήρου από Πόντιους.Αφήσαμε πίσω μας το χωριό, πήραμε τον χωματόδρομο αριστερά ψηλότερα γίνεται δασικός και δύσκολος. Τώρα κινούμαστε σε ανηφορικό δρόμο με τόση σκόνη που τα αυτοκίνητα μας γίνονται αόρατα.Σταματάμε και συνεχίζουμε με τα πόδια.Πολλοί θεωρούν την Τζένα συνέχεια του Καϊκμακτσαλάν ( Βόρας), εντούτοις χωρίζεται από αυτό με τη χαράδρα Ράμνο Μπόρ και αποτελεί ξεχωριστό συγκρότημα.Εκτεταμένα δάση φυλλοβόλων, λιβάδια και σκληρόφυλλοι θάμνοι. Το βουνό φημίζεται για τα πολλά νερά του και το φαράγγι της Νότιας.Μονοπάτι δύσβατο, αναζητάμε τα κόκκινα σημάδια, οδοιπορούμε τώρα σε πυκνό δάσος οξιάς, μέσα από παχύ στρώμα πεσμένων φύλλων ξεφυτρώνουν μανιτάρια.Στην συντροφιά μας και ο Θεόδωρος από το χωριό, ορειβάτης του συλλόγου Αριδαίας που μας οδηγεί. και μας κρατάει συντροφιά για περισσότερο από μία ώρα.Γνωστός μανιταρότοπος το βουνό, φιλοξενεί πάνω από 70 διαφορετικά είδη. Γεωτεκτονικά ανήκει στη ζώνη του Παϊκου με κυρίαρχα πετρώματα τον ασβεστόλιθο, τον σχιστόλιθο και τον φλύσχη.Πουρνάρια, φτελιές, κρανιές, κουμαριές, σφενδάμια, δρυς, οξιές σε ένα αιώνιο αγκάλιασμα.Ήχοι διάφοροι ηχούν στα αυτιά μας φτερουγίσματα και τιτιβίσματα.Πλούσια ορνιθοπανίδα, η περιοχή περιλαμβάνεται στη Natura 2000 όπου αναφέρονται 153 είδη μεταξύ των οποίων ο σπάνιος γυπαετός, ο βασιλαετός, αλλά και ο απειλούμενος ασπροπάρης και το κιρκινέζι.Συνυπάρχουν ακόμη ελάφια, ζαρκάδια, λύκοι, αλεπούδες και αγριογούρουνα.Αφηνόμαστε στην ομορφιά και τη γαλήνη του βουνού.
Ανεβαίνουμε, ορειβατούμε στην ησυχία του δάσους.Οδοιπορούμε τώρα στο απερίγραπτο βουνό, ακούμε τη συμφωνική ορχήστρα των πουλιών, αναπνέουμε την ψυχή του βουνού και νοιώθουμε το δροσερό αεράκι που μας κρατάει συντροφιά.Έχουμε ήδη περισσότερο από 2 ώρες πεζοπορία και συνεχίζουμε.Μπήκαμε σε δασικό δρόμο και μετά από πορεία μισής ώρας τον αφήσαμε. Πεζοπορούμε σε δάσος από πανύψηλες οξιές που ρίχνουν όλη την μεγαλοπρέπεια τους στα μονοπάτια του δάσους όπου αναπνέουν πουλιά και μικρά θηλαστικά.Μετά από μια συνεχόμενη ανάβαση 3 ωρών, αφήσαμε πίσω μας το δάσος και ορειβατούμε σε γυμνό τοπίο.Χαρακτηριστικό της περιοχής το μοναδικό δένδρο δίπλα στη ρεματιά που κυλάει το λιγοστό νερό της και λαμπυρίζει στο φως του ήλιου.Ανεβαίνουμε με ΒΑ κατεύθυνση που σε μισή ώρα επίπονης ανάβασης μας βγάζει στον αυχένα. Αφήσαμε δεξιά μας την επιβλητική πέτρινη κορυφή της μικρής Τζένας και πήραμε πορεία ΒΔ για την κορυφή της μεγάλης Τζένας.Γύρω μας απόκρημνες πλαγιές αναδύονται κυματιστά χωρίς τέλος.Βαθιές ανάσες, οι ήπιες πλαγιές του βουνού λουσμένες στο Φθινοπωρινό ήλιο του μεσημεριού συμπληρώνουν το εντυπωσιακό σκηνικό.Ένα κοπάδι επιδοτούμενες αγελάδες βόσκει αμέριμνα κάτω από την κορυφή Πόρτα. Λίγο ψηλότερα μέσα στον Ελλαδικό χώρο συναντάμε επισκέπτες από την διπλανή χώρα των Σκοπίων που ασχολούνται με τη συγκομιδή καρπών από χαμηλή αυτοφυή βλάστηση.Μετά από μια μεγάλη επίπονη ανάβαση γεμάτη αντιθέσεις φθάσαμε στην κορυφή.Η θέα από εδώ προς τα ορεινά συμπλέγματα των Σκοπίων και των γύρω ελληνικών κορφών, εκπληκτική.Απέναντι το χιονοδρομικό Κοζούφ της γειτονικής χώρας που πήρε το όνομα του από την κορυφή του βουνού στη σλαβομακεδονική διάλεκτο.
Επιστροφή….. Η περιπλάνηση μας στο καταπράσινο βουνό θα μείνει χαραγμένη στην καρδιά και το μυαλό με χιλιάδες εικόνες.
Υ.Γ. Την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013 δυο μέλη του Συλλόγου ( Ο Βασίλης και ο Γιώργος ) πήραν μέρος στον Μαραθώνιο του Ολύμπου ( 29ος) που διοργάνωσε ο ΕΟΣ Θεσσαλονίκης και τα κατάφεραν με επιτυχία.
Τα συγχαρητήρια μας
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος