ΕΝΙΠΕΑΣ

 Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Ενιπέας……….αγέρωχος, γοητευτικός, μυστηριώδης!Σύμφωνα με τη μυθολογία εδώ κατασπαράχθηκε από τις Μαινάδες ο μουσικός Ορφέας και στα νερά  του ποταμού λουζόταν η πανέμορφη Λητώ. Η ονομασία του προέρχεται από κάποια θαλασσινή θεότητα, πατέρας του Πελία και του Νηλέα και συζύγου της Τυρώς. Πρόκειται για προσωποποίηση του Ποσειδώνα.Αφήσαμε δεξιά μας το Δίον. Ανάμεσα στους θεούς που λατρευόταν κυρίαρχη θέση κατείχε ο Ολύμπιος Δίας από τον οποίο πήρε το όνομα της η πόλη.Γνώρισε ακμή από το τέλος του 6ου π.Χ. αιώνα έως τις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα.Πλησιάζουμε το Λιτόχωρο, η ονομασία της πόλης  είναι συνδεδεμένη με το μύθο και την ιστορία αλλά και το φυσικό περιβάλλον. Ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα, η ονομασία του, οφείλεται στο λιτό χώρο ή από τη βυζαντινή λέξη ΄΄ λιτή ΄΄ που σημαίνει προσευχή. Ίσως να προήλθε και  από το όνομα Λιθόχωρο δηλαδή ΄΄πετρότοπος΄΄.Στην παραλία του Λιτόχωρου αποβιβάστηκε ο Νικοτσάρας( Νίκος Τσάρας) το 1807 βρίσκοντας  ηρωικό θάνατο στην χερσόνησο Κασσάνδρα στην προσπάθεια του να ξεσηκώσει την περιοχή.Στις αρχές του 20ου  αιώνα είχε 7 χιλιάδες κατοίκους, ελληνικά σχολεία και εκπαιδευτικό όμιλο.Μπροστά μας ξεπροβάλλει μεγαλοπρεπής, επιβλητικός, πανύψηλος ο Όλυμπος, αφήνει τους μύθους να κυλήσουν στις πλαγιές, να περιπλανηθούν στα δάση και τις χαράδρες. Ανεβαίνουμε τις στροφές του δρόμου, αμπέλια, ελιές και οπωροφόρα αλλά και πολλά πλατύφυλλα αειθαλή, βελανιδιές, καστανιές,  κουμαριές.Φθάσαμε στη θέση Μύλοι εκεί που τελειώνει το Λιτόχωρο.Η ανάβαση στο φαράγγι του Ενιπέα, αρχίζει. Πυκνή παρόχθια βλάστηση μας υποδέχεται. Διάφοροι θάμνοι, (μεσογειακή μακία),ο κέδρος, το φυλίκι, η κουτσουπιά, τα πουρνάρια, οι κουμαριές, το τρίλοφο, η σφενδάμη, η κοκορεβυθιά. Το φαράγγι τώρα καλύπτεται από ιτιές, σποραδικά από τη φτελιά, την αγριοκερασιά, τον ίταμο τη λεπτοκαρυά, τα πλατάνια, το μαύρο σκλήθρο.Το ποτάμι κυλά αβίαστα  την  πορεία του στο χρόνο, κρατά στις υγρές αγκάλες του όλα τα μυστικά της φύσης, όλη την ιστορία των ανθρώπων την ιστορία του κόσμου.Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ενιπέας ήταν ένας πολύ όμορφος νέος, αντικείμενο πόθου για όλες τις θεές, έδειξε την προτίμηση του στη θεά του έρωτα, Αφροδίτη, προκαλώντας την οργή της Ήρας.Για να τον εκδικηθεί η ¨Ήρα, τον μεταμόρφωσε σε ποταμό και τον καταράστηκε όσο όμορφος ήταν, τόσο επώδυνο να είναι το τέλος του.Έτσι ο μοναδικός ποταμός του Ολύμπου που έχει τρεις πλούσιες πηγές στη θέση Πριόνια (1100μ. ) με γαλαζοπράσινα και κρυστάλλινα νερά, δεν εκβάλλει πουθενά παρά χάνεται στον κάμπο της Πιερίας.Πλούσια η πανίδα στον Όλυμπο, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, τσακάλια, αλεπούδες, νυφίτσες, λαγοί, σκίουροι, τρωκτικά και νυχτερίδες. Στην αρχαιότητα υπήρχαν και λιοντάρια ενώ μέχρι τον 16ο αιώνα (βίος Αγίου Διονυσίου) υπήρχαν και αρκούδες.Οι πατημασιές των ζώων του δάσους μας θυμίζουν ότι δεν απολαμβάνουμε μόνο εμείς  το καθαρό οξυγόνο του βουνού, ενώ λίγο παραπέρα ακούγονται φωνές πουλιών.

Πεζοπορούμε τώρα δίπλα από το ποτάμι στο μονοπάτι χαμένο σε πεσμένα υγρά φύλλα.Μετά από δυο ώρες δύσκολης ανάβασης και κατάβασης βρισκόμαστε σε ξέφωτο, κάτω χαμηλά ο Ενιπέας και γύρω φύση αγέρωχη του χειμώνα. Προφυλαγμένοι από την πρωινή υγρασία του φαραγγιού  μπορούμε να απολαύσουμε  τη  μαγεία του χειμωνιάτικου τοπίου.Φθάσαμε στην πρώτη ξύλινη γέφυρα,  την προσπερνάμε  και συνεχίζουμε.Τώρα τις οξιές τις διαδέχονται πυκνά δάση πεύκου πλησιάζουμε στο σημείο που το ποτάμι σχηματίζει μικρές λίμνες, εδώ που σύμφωνα με τη μυθολογία λουζόταν η Λητώ, τοπίο πανέμορφο μαγικό. Ο Βασίλης, ο Γιώργος και ο Κώστας συνεχίζουν την ανάβαση για Πριόνια, εμείς πήραμε το μονοπάτι του γυρισμού. Λίγο ψηλότερα ο μέγας δημιουργός, σμίλεψε γλυπτά απαράμιλλης  τέχνης.Ο Βοριάς έφερε το χιόνι πρόλαβε τα δένδρα  και τα  έντυσε λευκά. Έπειτα ήρθε ο άνεμος και φύσηξε παγωμένος.Οι τρεις φίλοι ορειβάτες μετά από μιας ώρας επίπονης ανάβασης συναντούν στα δεξιά τους   τη μονή του Αγίου Διονυσίου.Το παλιότερο όνομα της ήταν Αγία Τριάδα.Ιδρύθηκε το 1540 από τον μοναχό Διονύσιο.Στην Τουρκοκρατία ήταν καταφύγιο και ορμητήριο των αγωνιστών του Ολύμπου.Το 1828 την κατέστρεψαν οι Τούρκοι. Στην γερμανική κατοχή έγινε λημέρι αγωνιστών της εθνικής αντίστασης. Το 1943 τα στρατεύματα κατοχής την μετέτρεψαν σε ερείπια.

Επιστροφή……Με το τραγούδι του σπίνου φθάσαμε στα αυτοκίνητα.Πρέπει  να προστατεύσουμε τους θρύλους, το μυστήριο, τους μύθους, την χλωρίδα και την πανίδα του μεγάλου βουνού.

ΕΝΙΠΕΑΣ 2013

Resize_of_DSC08635

ΕΝΙΠΕΑΣ 2013

Υ.Γ. Συγχαρητήρια στον Διονύση για την επιμονή του και σε όλους εμάς.

Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας

Τσιαμούρας Νικόλαος