Πιέρια ( θέση Γκόλνα) υψόμετρο 1235μ.
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013
Το βουνό μας προσκαλεί φιλικά με κάθε πλαγιά του, με κάθε κορυφή του, οι στιγμές αποκτούν σημασία καθώς προσπαθείς να γεμίσεις παραστάσεις με όλες σου τις αισθήσεις.Πεζοπορούμε τώρα σε πανύψηλο δάσος οξιάς, μια μελαγχολία του χειμώνα μας υποδέχεται.Περάσαμε την γέφυρα και την λίμνη του Αλιάκμονα. Ποτάμι πανάρχαιο, μυθικό που σύμφωνα με τη μυθολογία σχηματίσθηκε την περίοδο την γεωλογικών ανακατατάξεων, μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.Την εποχή που στη Θεσσαλία βασιλιάς ήταν ο Δευκαλίων ( γιος του Προμηθέα ), ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλο το χάλκινο γένος των ανθρώπων από τους διαφθαρμένους.Σας θυμίζει κάτι αυτό σήμερα ;Από τον κατακλυσμό επέζησαν μόνο ο Δευκαλίων και η σύζυγος του Πύρρα.Ο Αλιάκμονας αρχίζει το μακρύ ταξίδι του ( 297χλμ) από την οροσειρά του Γράμμου.Οι Τούρκοι τον έλεγαν Ιντζί – καρά ( ψηλός και μαύρος) και οι Σλάβοι Μπίστριτσα – Γοργοπόταμος.Προσπερνάμε λόγγους και βουνά χαμηλή βλάστηση ( πουρνάρια) και δάση ατέλειωτα. Ανεβαίνουμε πλησιάζουμε στο Πολυδένδρι.Φθάσαμε στο χωριό που είναι κτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων περιτριγυρισμένο από απέραντα δάση οξιάς και καθαρό κρυστάλλινο βουνίσιο αέρα. Πίσω από τα διώροφα σπίτια είναι αφημένη όλη η ιστορία του χωριού.Μέχρι το 1926 ονομαζόταν ΄΄Κόκκοβα΄΄ τον Νοέμβριο του 1926 μετονομάστηκε Πολυδένδρι. Υπήρξε κέντρο των Πιερίων από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού καθαρόαιμοι Έλληνες Μακεδόνες, φιλόξενοι, πατριώτες και θρησκευόμενοι. Δημοτικά τραγούδια και ιστορίες αναφέρουν την Κόκκοβα ως τόπο όμορφο και ξακουστό. Κάποτε υπήρχε και δικαστήριο, τόσο μεγάλο ήταν.Η Κόκκοβα έγινε γνωστή από τα κιτάπια του ιεροδικείου της Βέροιας, λόγω των καπεταναίων που δρούσαν στην περιοχή κατά την Τουρκοκρατία με γνωστότερο τον καπετάν Συρόπουλο.Ακόμα και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, λένε ότι σημάδεψε το σημείο του σταυρού στη γέρικη βελανιδιά μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου,που σώζεται μέχρι και σήμερα. Ο ιερός ναός είναι αφιερωμένος στον Μέγα Άγιο Αθανάσιο – πατριάρχης Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου – για 46 ολόκληρα χρόνια. Γεννήθηκε το 297 μ. Χ. και πέθανε το 373 στην Αίγυπτο.Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου.Τα μυθικά Πιέρια απλώνονται βορειοδυτικά του Ολύμπου. Βρισκόμαστε στα Πιέρια όρη – γνωστά από την αρχαιότητα.Στα Πιέρια όρη κατοικούσαν οι Πιερίδες νύμφες. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία οι Πιερίδες νύμφες ήταν οι εννέα θυγατέρες του Πιέρου και της Ευίππης.Πρώτοι οι Πιέροι καθιέρωσαν τη λατρεία των θεών και θεωρούνταν λαός που πρώτος μετέδωσε και προήγαγε τον ελληνικό πολιτισμό.Το χωριό ήρεμο, ήσυχο, αργοκοιμάται ακόμη, μόνο η φωνή του παπά ακούγεται από την λειτουργία της εκκλησίας.
Αφήνουμε το χωριό και πήραμε την ανηφόρα.Πλούσια η χλωρίδα στην περιοχή με τα πανέμορφα δάση της και τα σπάνια αγριολούλουδα της. Με το θόρυβο των ξαφνιασμένων πουλιών και το ρέμα δεξιά μας συνεχίζουμε σε δασικό δρόμο.Πεζοπορούμε τώρα σε πυκνό πανέμορφο δάσος οξιάς. Αλεπούδες , αγριογούρουνα, κουνάβια, λαγοί, σκίουροι και μικρά πουλιά πέρδικες και ορτύκια.Μας ξαφνιάζει ευχάριστα η παρουσία και η μεγαλοπρέπεια δυο ζαρκαδιών που είχαν κατέβει στην ρεματιά να ξεδιψάσουν.Αφήνουμε το δασικό δρόμο, τώρα ορειβατούμε σε μονοπάτι ανηφορικό χαμένο κάτω από πανύψηλες οξιές τυλιγμένες στην μελαγχολία του χειμώνα και σε παχύ στρώμα πεσμένων φύλλων.Η πορεία μας στο ανηφορικό μονοπάτι συνεχίζεται. Ακούγονται μόνο τα βήματα μας πάνω στα πεσμένα φύλλα.Χάνομαι για λίγο στα ονειροπολήματα μου.Τριγύρω εικόνες ποτισμένες με μια γεύση ρομαντισμού και αθωότητας.Ο χειμώνας άργησε αλλά ήρθε επίσημα.Μια αίσθηση ειρήνης πλανάται γύρω μας, τα δένδρα ξεπροβάλλουν σαν ξωτικά παραμυθιού.Απολαμβάνουμε την ερημιά και την ησυχία του δάσους. Νοιώθεις δέος και θαυμασμό για όλη αυτή την ομορφιά.Γεμίζω την ματιά μου με άπειρες εικόνες.Όλα γύρω μας σιωπηλά δέχονται το πεπρωμένο τους, παιδιά της ίδιας μάνας γης όλοι εμείς, τα ζώα, τα πουλιά, τα δένδρα……..ας είμαστε αθόρυβοι και προσεκτικοί σήμερα.Μετά από μια εύκολη πορεία μέσα από πυκνά δάση οξιάς φθάσαμε σε ξέφωτο στην θέση Γκόλνα ( που σημαίνει ύψωμα βουνού ) σε υψόμετρο 1235 μέτρων.Οι βουνοπλαγιές τριγύρω ακολουθούν η μια την άλλη κυματιστά χωρίς τέλος, από εδώ θέα απεριόριστη.Μπροστά μας υψώνεται περήφανα ο μεγαλειώδης, ο αιώνιος, ο χιονισμένος Όλυμπος, κάτω χαμηλά και αριστερά μας η παραλία της Κατερίνης και ο Θερμαϊκός.Δυτικά οι άλλες βουνοκορφές. Τα Πιέρια με το χιονοδρομικό Ελατοχώρι, ο Μπούρινος το Άσκιο και η λίμνη των Σερβίων.Επιστροφή από την ίδια διαδρομή.Η ορειβατική χρονιά μόλις ξεκίνησε για νέους προορισμούς για νέες εμπειρίες και συγκινήσεις. Να είστε όλοι καλά. Καλή – Χρονιά!
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος