ΚΟΥΜΑΡΙΑ – 5 ΠΥΡΓΟΙ
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
Μπήκαμε στην σιωπηλή γοητεία του Δάσους.Ανηφορίζουμε σε χιόνι παγωμένο, μια παράξενη γοητεία μας τυλίγει, τώρα τοπίο ολότελα λευκό.Η άγρια μορφιά του χιονισμένου τοπίου μας ταξιδεύει……!
Αφήσαμε πίσω μας την πολή της Βέροιας σήμερα ηλιόλουστη και λαμπερή.Τα χνάρια της ιστορίας της χάνονται στον μύθο και την παράδοση πριν από δεκάδες εκατοντάδες χρόνια.Τουλάχιστον από το 2700 χρόνια π.Χ.Ο Θουκιδίδης την αναφέρει το 432 π.Χ…… σε μια εκστρατεία των Αθηναίων προς την Ποτίδεα, πολιόρκησαν και την δική μας πόλη αλλά δεν τα κατάφεραν.Σήμερα το ταξίδι μας έχει προορισμό την Κουμαριά και την κορυφή πέντε – πύργοι.Ανεβαίνουμε τις στροφές του δρόμου, τοπίο τυραννισμένο από τον βαρύ χειμώνα . Φθάσαμε στο χωριό έρημο, ήσυχο, όμορφο, αφήσαμε τα αυτοκίνητα και συνεχίζουμε πεζή διασχίζοντας τους κάθετους χιονισμένοτς δρόμους , θερμοκρασία περιβάλλοντος – 2 βαθμοί.Το χωριό πήρε το όνομα του από τον όμορφο θάμνο της κουμαριάς.Έχει πράσινα οδωντωτά φύλλα και σφαιρική κόμη. Οι καρποί της είναι κόκκινοι, σφαιρικοί, πολύ γευστικοί και μάλλον δύσπεπτοι.Εντυπωσιακός ο κορμός της που έχει ένα πολύ όμορφο κόκκινο – κεραμιδί χρώμα.Γύρω στο 1832 Σελιώτες και Ξηρολειβαδιώτες δημιούργησαν την Ντάλιανη την σημερινή Κουμαριά.Η έξοδος των βλάχων Σελιωτών ξεκίνησε από τα βλαχοχώρια, Αβδέλλα, Περιβόλι, Σμίξη και Σαμαρίνα.Αρχίζει από το Σεπτέμβριο του 1820 που έγινε με απόλυτη μυστικότητα στην Αβδέλλα το συμβούλιο των μεγάλων τσελιγκάδων. Πρωτοστατεί ο Γιώργης Μπαντραλέξης ( 1784 – 1867).Χαρισματικός έμπορος σεβαστός για την ευστροφία του χρίσθηκε ανεπιφύλακτα από όλους τους τσελιγκάδες στα 36 του χρόνια αρχηγός και καπετάνιος της μεγάλης φυγής.Αρχίζει μια δωδεκάχρονη πορεία και το 1832 κατέληξαν στο Σέλι και το Ξηρολίβαδο.
Ο δρόμος μέχρι και το νεκροταφείο του χωριού χωρίς πολλές συσκολίες, από εκεί και πέρα αρχίζει το βασανιστήριο, το χιόνι ξεπερνά τα 50 εκατοστά. Ντυμένοι με γάντια γκέτες και σκούφους νάμαστε τώρα ο ένας πίσω από τον άλλο σε μια ευθεία γραμμή ακολουθώντας τα βήματα του πρώτου που ανοίγει δρόμο για την υπόλοιπη ομάδα, είναι ο Νίκος μαζί και ο Κυριάκος.Σε 20 λεπτά της ώρας αφήνουμε τον δρόμο και παίρνουμε το μονοπάτι, μπροστά ανοίγει δρόμο τώρα ο Γιώργος και εμείς οι υπόλοιποι ακολουθούμε.Αφήσαμε πίσω μας το χωριό πανέμορφο και χιονισμένο και συνεχίζουμε σε μονοπάτι ανηφορικό, η ανάβαση δύσκολη και επίπονη.Μπήκαμε στη σιωπηλή γοητεία του δάσους.Η τελευταία χιονόπτωση δημιούργησε τοπίο ειδυλλιακό για εμάς, στις γύρω κοιλάδες όμως για τα ζώα του δάσους τώρα τον χειμώνα η ζωή είναι πολύ σκληρή.Ανηφορίζουμε σε χιόνι παγωμένο, μια παράξενη γοητεία μας τυλίγει, τώρα τοπίο όμορφο μα συνάμα και άγριο. Ελαφροπατήματα άγριας ζωής.Η άγρια ομορφιά του χιονισμένου τοπίου μας ταξιδεύει.!Τώρα οδηγεί την ομάδα κάθε φορά και άλλος ορειβάτης, με βήματα αργά αλλά σταθερά κερδίζουμε ύψος, έχουμε δυο ώρες και συνεχίζουμε.Ορειβατούμε μέσα σε δάσος με πανύψηλες οξιές, μελαγχολικές δίχως φύλλωμα αλλά πανέμορφες όπως είναι ντυμένες με τα αλόλευκα του χιονιού.Τώρα οδηγούν την ομάδα ανοίγοντας δρόμο ο Γιώργος και η Χρύσα λίγο πριν ηταν η Φωτούλα.Το χιόνι ανεβαίνοντας ψηλότερα μας δυσκολεύει αφάνταστα όμως εμείς απτόητοι συνεχίζουμε….Ανεβαίνουμε τώρα σε μονοπάτι χαμένο από την πυκνή χιονόπτωση, σε μια πλαγιά με αραιά δένδρα – οξιές – και βράχια κοφτερά στα δεξιά μας.Η πορεία στο μονοπάτι, που όσο ανεβαίνουμε τόσο πολύ το σκέπαζε το χιόνι.Χωρίς υπερβολή σε πολλά σημεία βαδίζουμε μέχρι την μέση.Ορειβατούμε κρατώντας τα μαπτόν για στήριγμα που σε πολλά σημεία χάνονται μέσα στο χιόνι.Είμαστε μια ανθρώπινη αλυσίδα 12 ατόμων που παλεύει με πείσμα να ανέβει την βουνολαγιά, να νικήσει αυτή την ξαφνική αναπάντητη οργή της φύσης των τελευταίων ημερών.Βγήκαμε σε ξέφωτο μετά από μια δύσκολη ανάβαση 3 ωρών, με ένα περήφανο ήλιο να φωτίζει την πλάση όληΑπό εδώ θαυμάζουμε τις γύρω βουνοκορφές χιονισμένες και πανέμορφες. ( Πάϊκο, Τζένα , Πίνοβο και στο βάθος μακριά αχνοφαίνεται το όρος Μπέλλες )..
Επιστροφή….Αφήσαμε πίσω μας την ομορφιά του δάσους , το θροϊσμα των φύλλων το φύσημα του αέρα και κατηφορίζουμε.Η κατάβαση μας φαίνεται ευκολότερη.Συγχαρητήρια σε όλους εμάς, ήταν μια δύσκολη πορεία σε μια απίστευτη βουνοπλαγιά πνιγμένη στην κυριολεξία σε απάτητο χιόνι.Μια θαυμάσια πορεία 4 ωρών γεμάτη από λευκές εκόνες πήρε τέλος με επιτυχία.
Η εμπειρία μοναδική.Κουρασμένοι αλλά ευχαριστημένοι από αυτή την απροσδόκητη πορεία πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.Μεσημέρι και η επιστροφή στην πόλη της Βέροιας μονόδρομος.
ΚΟΥΜΑΡΙΑ -ΠΕΝΤΕ ΠΥΡΓΟΙ 19.02.2012
ΚΟΥΜΑΡΙΑ -ΠΕΝΤΕ ΠΥΡΓΟΙ 19.02.2012
Υ.Γ. Στη θύμηση της whitney Houston. Έσβησε η ΄΄φωνή΄΄ της Αμερικής, . στα 48 της χρόνια έφυγε ταξίδι μακρινό.
Για τον σύλλογο χιονοδρόμων ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος