ΥΠΑΠΑΝΤΗ 1080 μ.
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012
Τρόπος ζωής η ορειβασία, πέρα από τη φυσική και πνευματική άσκηση, αποτελεί τον ιδανικό τρόπο να γνωρίσεις τη σοφία και τη μεγαλοσύνη του Δημιουργού.Πήραμε το μονοπάτι, χιονισμένο παγωμένο και γλιστερό. Γύρω μας κάτασπρες βουνοπλαγιές. Κάτω από ένα μολυβένιο ουρανό φθάσαμε στο μοναστήρι απόμακρο γραφικό, ήσυχο, σκεπασμένο από την ομίχλη.Κάτω από ένα χειμωνιάτικο ουρανό φύγαμε από την Βέροια στις 8 πρωινό Κυριακής 13 φίλοι και μέλη του Συλλόγου.
Περάσαμε την Νάουσα προορισμός μας ο Άγιος Νικόλαος και πριν φθάσουμε πορεία δεξιά, κατασκηνώσεις Αγίας Τριάδας- Ταξιάρχης- Προφήτης Ηλίας-Υπαπαντή. Η πόλη τη Νάουσας βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού Ημαθίας χτισμένη στους ανατολικούς πρόποδες του Βερμίου σε υψόμετρο 330 μέτρων από τη Θάλασσα. Από το 1955 χαρακτηρίζεται και ΄΄ηρωική πόλη΄΄ ( πλάι στο Μεσολόγγι, το Σούλι, και το Αρκάδι).για τους αγώνες και τις θυσίες κατά την περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων του 1822.Η περιοχή έχει ιστορία αιώνων. Στα πόδια της υπάρχουν τα ερείπια της περίφημης Σχολής του Αριστοτέλη στην οποία διδάχτηκε στα νιάτα του ο Μέγας Αλέξανδρος ηθική, πολιτική και φιλοσοφία.Έμεινε ακατοίκητη για μεγάλο χρονικό διάστημα, από τα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μέχρι και τα τέλη του 14ου αιώνα. Στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας θα γνωρίσει μεγάλη ακμή στον τομέα της χειροτεχνίας και της υφαντουργίας.Το 1922 θα εξεγερθεί κατά των Τούρκων αλλά η εξέγερση καταστέλλεται αιματηρά ( το γνωστό ολοκαύτωμα της Νάουσας ). Κατορθώνει να ορθοποδήσει και πάλι και στα τέλη του 19ου αιώνα έχει ανθηρή βιομηχανία και στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας θα γίνει γνωστή σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.Η οικονομική ακμή θα συνεχιστεί και μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική κυριαρχία, επέζησε δυο Παγκοσμίων πολέμων για να παρακμάσει οικονομικά στις αρχές της δεκαετίας του 2000.Η παρακμή αυτή οδήγησε σε κλείσιμο μεγάλων βιομηχανικών μονάδων και σε δραματική αύξηση της ανεργίας.Κάτω από συνεχή χιονόπτωση, μια μικρή όαση από απέραντο χιονισμένο δάσος οξιάς μας υποδέχεται.
Μπήκαμε στο μονοπάτι, αφουγκραζόμαστε τους ήχους της φύσης, το πέταγμα των πουλιών και το φύσημα του αέρα. Οδοιπορούμε τώρα κάτω από πανύψηλα δένδρα , παντού χρώματα του Χειμώνα κάτασπρα παγωμένα.Η μυρωδιά του δάσους οι βράχοι , τα δένδρα, το φως μας ταξιδεύουν. Μόλις μας προσπέρασαν 3 ζαρκάδια περήφανα με το βάδισμα τους. Δεν προλάβαμε να ενεργοποιήσουμε τις φωτογραφικές μηχανές. Προσπερνάμε την βρύση που είναι τόπος αναψυχής, σε λίγο φθάνουμε στο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία.Συνεχίζουμε δυτικά, τώρα μονοπάτι κρυμμένο με χιόνι παγωμένο η χιονόπτωση εξακολουθεί να μας ακολουθεί ευχάριστα. Χιονολούλουδα πανέμορφα ξεπροβάλλουν ξαφνικά μπροστά μας. Περάσαμε ένα προσκυνητάρι αφιερωμένο στηνΜεγαλόχαρη και το μονοπάτι συνεχίζει στροβιλίζοντας ( (γλιστερό και πάλι ) ανεβαίνοντας ψηλότερα.Σε λίγο φθάνουμε σε βράχινη κόψη όπου κάτω χαμηλά καταλήγει σε απότομη χαράδρα, δεξιά μας προσπερνάμε μια μικρή σπηλιά και συνεχίζουμε σε κατηφορικό μονοπάτι.Μετά από μια ανάβαση ήπιας μορφής μέσα σε δάσος από χαμηλή βλάστηση από γαύρους και πυξάρια η εκκλησία της Υπαπαντής ξεπροβάλλει ήρεμη, γραφική, ήσυχη. Με όλα τα χρώματα που δάνειζε εκείνη την ώρα ο μολυβένιος ουρανός φθάσαμε στο μοναστήρι. Η σκηνή είναι άκρως βουκολική, η κουβέντα καθαρή, η περιέργεια χαλαρή, μαζί μας και ορειβάτες από την Νάουσα. Μια ανάσα ζωής σκηνικό ονειρεμένο. Άγριο αυτοφυές πυξάρι, βελανιδιές, οξιές και φλαμουριές.
Σήμερα δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε την απεριόριστη θέα όπως άλλες φορές. Μένουμε για λίγο άφωνοι μπροστά στο χιονισμένο τοπίο, απολαμβάνοντας την ηρεμία του χώρου. Τοπίο ξεχασμένο λες και σταμάτησε ο χρόνος στην εποχή του μεσοπολέμου.Όλα καλά στον χιονισμένο αυλόγυρο, είναι η λύτρωση για τον επισκέπτη, όλα μοιάζουν σαν ταινία του Αγγελόπουλου μέρες που είναι τώρα μετά την ξαφνική φυγή του μεγάλου σκηνοθέτη. Ανάψαμε ένα κερί στην χάρη της Υπαπαντής. απολαύσαμε καφέ ελληνικό και μπισκοτολούκουμο, λίγο πιο κει η επιτύμβια πλάκα της Ευγενίας Ράϊου. Ασκήτεψε στην Υπαπαντή αρκετά χρόνια από το 1921 μέχρι το 1944. Πέθανε σε ηλικία 112 ετών..Η Υπαπαντή του Κυρίου γιορτάζεται από την εκκλησία στις 2 Φεβρουαρίου.Το γεγονός το εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο Β΄ κεφάλαιο, στ 22-35. Συνέβη 40 μέρες από τη γέννηση του Ιησού, σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στον ναό του Σολομώντα μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στον θεό και για να προσφέρουν θυσία, ένα ζευγάρι μικρά περιστέρια.Κατά την μετάβαση αυτή, τον Ιησού δέχθηκε στην αγκαλιά του ο υπερήλικος Συμεών. Παίρνει στα γέρικα του χέρια τον μικρό Ιησού και τον οδηγεί μπροστά στην πύλη του ναού. Νοιώθει να πλημμυρίζει η ψυχή του από χαρά. Συγκινημένος άρχισε να δοξάζει τον Θεό……..! Την ίδια ημερομηνία γιορτάζεται και η παγκόσμια ημέρα υγροτόπων, ημέρα κατά την οποία υπεγράφη το 1971, στην ιρανική πόλη Ραμσάρ η παγκόσμια συνθήκη για την προστασία των υγροτόπων.
Με την μυρωδιά του καφέ να μας ταλαιπωρεί ευχάριστα τον ουρανίσκο πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.Φθάσαμε και πάλι στον Προφήτη Ηλία, τώρα μονοπάτι κατηφορικό χαμένο σε πυκνό δάσος από πανύψηλες οξιές, πορεία από άλλη διαδρομή, μαζί μας και οι ορειβάτες από τον Σύλλογο της Νάουσας, οδηγός ο Αντώνης.. Ανάμεσα σε βουνίσιες κερασιές, κορομηλιές και πουρνάρια πλησιάζουμε στα αυτοκίνητα. Λίγο πιο πάνω από το στρατόπεδο συναντήσαμε ένα έρημο οικισμό, με σπουδαίο φωτογραφικό ενδιαφέρον. Οι πέτρινοι τοίχοι ποτισμένοι από τη χιονόπτωση πήραν το χρώμα της σκουριάς. Μέσα από τα ερείπια ταξιδεύει η ομίχλη. Σαπίζουν τα ξύλα και πέφτουν οι σκεπές.Συνεχίζουμε την κατάβαση………
Πλησιάζουμε στα αυτοκίνητα, tα σκορπισμένα σπίτια ορισμένα πανάκριβα πολυτελή που πήραν την θέση των για πάντα χαμένων αιωνόβιων δένδρων είναι χάρμα οφθαλμών, ζωηρόχρωμες ανάγλυφες πινελιές πάνω στο χιονισμένο τοπίο. Αυτές οι εικόνες οι σημερινές σε κάνουν να ξεχνάς την καθημερινότητα.Μπήκαμε στα αυτοκίνητα, αφήσαμε πίσω μας την αρμονία του άγριου τοπίου και τη θαυμαστή ομορφιά της φύσης. Χαμογέλα και ζήσε γιατί φεύγει κυλάει και χάνεται ο χρόνος, του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε.
ΥΠΑΠΑΝΤΗ 2012
ΥΠΑΠΑΝΤΗ 2012
ΥΠΑΠΑΝΤΗ 2012
Υ.Γ.
Χαιρετίζουμε την επιστροφή της Μαρίας και καλωσορίζουμε στην συντροφιά μας την Νεκταρία.
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος