ΒΕΡΜΙΟ
Κορυφή Χαμίτης 2065 μ.
Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011
Μπροστά μας ξεπροβάλλει η πόλη της Νάουσας. Κατοικήθηκε από τα αρχαία χρόνια από τους Βρύγες, που μετανάστευσαν από την Ασία πριν ακόμη από τον Τρωϊκό πόλεμο. Σύμφωνα με τον Θουκιδίδη και τον Στράβωνα, οι Βρίγες καταδιώχτηκαν από τον Κάρανο τον ιδρυτή του Μακεδονικού κράτους.Μπήκαμε στο δάσος, οδοιπορούμε τώρα ανάμεσα στα πεσμένα φύλλα και τις θεόρατες οξιές, αναπνέουμε τον κρυστάλλινο αέρα, ακούμε τους ήχους της φύσης να μας χαϊδεύουν τον νου και τις σκέψεις, αφήσαμε πίσω μας σκοτούρες και βάσανα.Ξημέρωσε για τα καλά όταν φθάσαμε στην διασταύρωση για την πόλη της ΝάουσαςΕκτεταμένα ερείπια στην περιοχή των γειτονικών χωριών ενισχύουν την εκδοχή ότι εδώ στο χώρο αναπτύχθηκε μια σημαντική πόλη της αρχαιότητας, σύμφωνα με τις απόψεις των αρχαιολόγων ήταν η Μίεζα.Τα τρία παιδιά του μυθικού βασιλιά Βέρη έδωσαν τα ονόματα τους στις δυο σημαντικές πόλεις της Ημαθίας, Βέροια και Μίεζα, ενώ ο γιος του Όλγανος μεταμορφώθηκε σε ποτάμιο θεό. Η προτομή του ανακαλύφθηκε τυχαία στην περιοχή του Κοπανού και χρονολογείται στο 2ο π.Χ. αιώνα.Η Νάουσα χτισμένη σε μια φυσική αγκαλιά από καταπράσινα βουνά και λόφους, κτισμένη στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου σε υψόμετρο 330 μέτρων μας υποδέχεται ήσυχη μέσα στο πρωινό. Από το 1955 χαρακτηρίζεται ηρωική πόλη! ( πλάι στο Μεσολόγγι, το Σούλι και το Αρκάδι) για τους αγώνες και τις θυσίες στην περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων από τον τουρκικό ζυγό το 1822.Η περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται κτισμένη η Νάουσα, ο Ηρόδοτος τοποθετεί τους περίφημους κήπους του Μίδα, κατοικήθηκε από τα αρχαία χρόνια από τους Βρίγες που μετανάστευσαν από την Ασία στην Ευρώπη πριν από τον τρωικό πόλεμο.Τον Φεβρουάριο του 1822 η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο μιας μεγάλης εξέγερσης στα πλαίσια της ελληνικής επανάστασης. Με αρχηγούς τους Ζαφειράκη Θεοδόσιο και Τάσο Καρατάσο.Η πόλη πολιορκείται από τα στρατεύματα του διοικητή Θεσσαλονίκης Εμπού Λουμπούτ και πέφτει τελικά μπροστά στις πολυπληθέστερες δυνάμεις του εχθρού στις 12 Απριλίου την Κυριακή του Θωμά. Λεηλασίες, βανδαλισμοί, σφαγές, διωγμοί, αρκετές γυναίκες προτιμούν να σκοτωθούν πέφτοντας με τα παιδιά τους στα αφρισμένα νερά του καταρράκτη της Αράπιτσας στη θέση ΄΄ Στουμπάνοι΄΄ παρά να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Περάσαμε τη Νάουσα,ο ασφάλτινος δρόμος φιδοσέρνεται στις πλαγιές, μια μελαγχολία μια ερημιά του Χειμώνα μας υποδέχεται, τριγύρω δάσος γκρίζο γυμνό από φύλλα.Φθάσαμε στα ΄΄3-5 πηγάδια΄΄ οι εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου σε υψόμετρο 1430- 2005μ μας υποδέχονται έρημες και μόνες χωρίς καθόλου χιόνι χωρίς καθόλου κίνηση από επισκέπτες.Ένα τοπίο μαγευτικό ( όπου θα ορειβατήσουμε σήμερα ) ξετυλίγεται μπρος τα μάτια μας με αρχέγονα δάση, δρυς , οξιές πεύκα και έλατα.Προετοιμασία για ανάβαση 18 φίλοι και μέλη του Συλλόγου, άλλη μια ομάδα αποτελούμενη από 10 άτομα οδοιπόρησαν στην Καστανιά με προορισμό την κορυφή Φούρκα.Βρισκόμαστε και σήμερα στις πλαγιές του Βερμίου από την πλευρά της Νάουσας με άφθονα νερά που σχηματίζουν μεγάλους και μικρούς καταρράκτες και χρησιμοποιούνται ακόμη ως κινητήρια δύναμη για την βιομηχανία της πόλης από τον 19ο αιώνα.Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν 9 και 5 λεπτά…. Με τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η πορεία αρχίζει.Οδοιπορούμε τώρα δίπλα από το συνδετικό των σκιέρ, σε λίγο μπήκαμε σε πυκνό δάσος οξιάς, – οριστικά διάχυτη σιωπή – πώς να εκφραστείς, πώς να μπορέσεις να χωρέσεις στις λέξεις αυτό το θαύμα της φύσης.Τώρα οι αισθήσεις συλλαμβάνουν αυτό τον ανεπανάληπτο θησαυρό, συνεχίζουμε…….. η ίδια αίσθηση η ίδια ελευθερία. Τώρα εισπνέουμε καθαρό αέρα, αγγίζουμε τα γυμνά κλαδιά των δένδρων, νοιώθουμε την δροσιά τους, αφουγκραζόμαστε τους ήχους του δάσους το κελάηδημα των πουλιών, το φύσημα του αέρα. Η ανάβαση γίνεται όλο και πιο δύσκολη, μονοπάτι ανηφορικό αλλά συνάμα πανέμορφο.¨Ένα ανάλαφρο αεράκι μας ακολουθεί χιόνι καθόλου. Το βουνό μας προσκαλεί φιλικά με κάθε πλαγιά του με κάθε κορυφή του, οι στιγμές εδώ αποκτούν σημασία καθώς προσπαθείς αχόρταγα να γεμίσεις παραστάσεις με όλες σου τις αισθήσεις.Βγήκαμε σε ξέφωτο, δεξιά μας δεσπόζει η κορυφή Καρατάσι, τώρα παγωμένος δασικός δρόμος γραμμές και χρώματα του Χειμώνα και μια μελαγχολία μια ερημιά της φύσης μας τριγυρίζει.Αφήσαμε τον δασικό δρόμο τώρα η ανάβαση καλά κρατεί, το ένα ύψωμα διαδέχεται μετά το άλλο , κυματιστά χωρίς τέλος.Ο Βρισκόμαστε στην κορυφογραμμή αφήσαμε πίσω μας την κορυφή Τσανακτσή και συνεχίζουμε, ο άνεμος βρυχάται συνέχεια παγωμένος χωρίς έλεος.Η παρουσία της κορυφής επιβλητική και απόκοσμη καθώς ένα πέπλο ομίχλης την καλύπτει θαρρείς και είμαστε μέσα στην ταινία, στον άρχοντα των δακτυλιδιών και πηγαίνουμε στην Μόρντορ. Η εικόνα της γίνεται ακόμη πιο απειλητική και απόκοσμη όσο την πλησιάζουμε. Η μαύρη χώρα της Μόρντορ βρισκόταν στα ανατολικά της Γκόνταρ. Ήταν μια περιοχή σχεδόν τετράγωνου σχήματος, αποκλεισμένη από τα υπόλοιπα τμήματα της μέσης – γης.Στην κοιλάδα του Ουντούν εγκαταστάθηκε ο μάγος Σαουρον όπου χρησιμοποίησε τη μαγεία του. Εκεί κατασκεύασε και το Ένα Δαχτυλίδι.
Είμαστε στην κορυφή Χαμίτης υψόμετρο 2065μ. μετά από μια εύκολη διαδρομή χωρίς μεγάλες εκπλήξεις.Η υγρασία και ομίχλη δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια για παραμονή, η καθιερωμένη φωτογραφία της ομάδας και πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής από άλλη διαδρομή.Με την ομίχλη να μας ακολουθεί κατεβαίνουμε τις πλαγιές, λίγο χαμηλότερα η ομίχλη διαλύεται και μπορούμε να θαυμάσουμε τον απέραντο ορίζοντα με την πανέμορφη φύση τριγύρω, τις βουνοκορφές του Πάϊκου, της Τζένας του Βόρα και την πόλη της Έδεσσας.Βρισκόμαστε και πάλι στο δάσος με τις οξιές, οδοιπορούμε κατεβαίνουμε μέσα από το καλοσημαδεμένο μονοπάτι με το βάδισμα που έχουν οι ορειβάτες όταν δεν βιάζονται να φτάσουν στον προορισμό τους. Είναι μεσημέρι, μια αλεπού με φουντωτό τρίχωμα κοντοστέκεται, στρέφεται προς το μέρος μας ( είναι μαζί μου, ο Σταμάτης , ο Χρήστος και η Δέσποινα ), μας κοιτάζει εξεταστικά και αποσύρεται τεμπέλικα.Μάζες καπνού ανεβαίνουν από την καμινάδα του καταφυγίου. Μια κούπα αχνιστό τσάι είναι για τη στιγμή βάλσαμο και ο καφές δίπλα στο τζάκι γίνεται απίστευτα νόστιμος.
ΧΑΜΙΤΗΣ 2011
ΧΑΜΙΤΗΣ 2011
ΧΑΜΙΤΗΣ 2011
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011 από Πολυδένδρι- Θέση Γκόλνα
Για τον Σύλλογο χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας