Στον Όλυμπο της Βιθυνίας και την Προύσσα.
15 – 18 Μαρτίου 2013
Ένα ταξίδι – μια ιστορία –μια εμπειρία!Πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν οι Χετταίοι, μετά οι Μυσσοί και αργότερα άποικοι από τα Μέγαρα 8ο – 7ο αιώνα π.Χ. έκτισαν στα παράλια της Προποντίδας την Κίο, τη Χαλκίδα και τον Αστακό.Στα φημισμένα λουτρά ερχόταν η αυτοκράτειρα Θεοδώρα ( του Ιουστινιανού) με 4000 χιλιάδες ακολούθους και υπηρέτες.
Αφήσαμε πίσω μας την γενέτειρα μου την πανέμορφη Αλεξανδρούπολη και συνεχίζουμε για τα σύνορα των Κήπων. Περάσαμε τον Έβρο ποταμό, μπήκαμε στη χώρα της Τουρκίας.Ο ποταμός ΄Εβρος ( πηγάζει από το όρος Ρίλα της Βουλγαρίας ) γνωστός και ως Μαρίτσα είναι ο δεύτερος σε μέγεθος ποταμός της ΝΑ. Ευρώπης μετά τον Δούναβη και κυριότερος της βαλκανικής χερσονήσου.Προσπερνάμε την πόλη της Κεσσάνης και συνεχίζουμε για την Καλλίπολη, χτισμένη στα παράλια της Προποντίδας.Μέχρι την αρχή του Α΄ παγκοσμίου πολέμου κατοικείτο κυρίως από Έλληνες. Με τον ξεριζωμό του ΄22 οι επιζήσαντες ήρθαν στον Πειραιά και το Πέχτεβο των Σκοπίων. Στην Καλλίπολη γεννήθηκε η Σοφία Βέμπο η τραγουδίστρια της νίκης στον πόλεμο του ΄40.Με το φέρρυ διασχίζουμε τα Δαρδανέλια ( Ελλήσποντος ) και περνάμε στην Λάμψακο την αρχαία Πιτυούσα.H δύση του ηλίου μας βρίσκει στη λίμνη της Απολλωνιάδος. Η Απολλωνιάδα ένα μικρό ψαροχώρι, πανέμορφο.Με τον ξεριζωμό του ΄22 οι Έλληνες ήρθαν στην Καστοριά και στην Αλεξανδρούπολη, όπου υπάρχει συνοικία Απολλωνιάδα.Μετά από ένα κουραστικό πολύωρο ταξίδι φθάσαμε στον προορισμό.Η πόλη της Προύσσας μας υποδέχεται πολύβουη, μεταξένια και βροχερή.Ξημερώνει και από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου διαμένουμε θαυμάζω την μεγαλούπολη και τον ορεινό όγκο του Ολύμπου ( Ulodag).Βρισκόμαστε στην αρχαία Βιθυνία, γειτονικές χώρες την εποχή εκείνη ήταν η Τρωάς, η Αιολία, η Μυσία, η Φρυγία και η Λυδία.Πρώτοι κάτοικοι στην περιοχή ήταν οι Χετταίοι, μετά οι Μυσσοί και οι Μεγαρείς που τον 7ο – 8ο αιώνα π.Χ. ίδρυσαν την Κίο, τη Χαλκηδόνα και τον Αστακό στα παράλια της Προποντίδας. Η πρώτη καταγεγραμμένη θέση στην περιοχή ήταν η Κίος η οποία δόθηκε από τον Φίλιππο τον Ε΄ της Μακεδονίας στον Προύσιο Α΄ της Βιθυνίας το 202 π.Χ. για την βοήθεια του εναντίον της Περγάμου και της Ηράκλειας του Πόντου. Ο Προύσιος μετονόμασε την πόλη από το όνομα του σε Προύσσα Ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος και η πρώτη γυναίκα πιλότος πολεμικού αεροπλάνου η Σαμπιχά Γκιουκτσέν ήταν Προυσιώτες.Γνώρισε μεγάλη δόξα στην εποχή του Βυζαντίου.Το 1317 μ.Χ. πολιορκητής της Προύσσας ήταν ο Οσμάν ο επιλεγόμενος Γαζής ( νικητής ) ιδρυτής και Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Γεννήθηκε στο Θηβάσιο, γιος του φύλαρχου Ερτογρούλ και το 1299 αυτοανακηρύχθηκε Σουλτάνος.Πρώτη πρωτεύουσα του ήταν το Καρά – Χισάρ.Μετά από 9ετή πολιορκία η πόλη της Προύσσας στις 6 Απριλίου 1326 καταλύθηκε αλλά ο Οσμάν είχε αποβιώσει το 1324.Πορθητής ο γιος του Ορχάν που ανακήρυξε την πόλη της Προύσσας σε πρωτεύουσα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και συνέχισε την εξάπλωση της.Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας του βυζαντίου ήταν ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος.
Ξημέρωσε για τα καλά με τη βροχή να μας χαλάει τη διάθεση.Η μεγάλη και σημαντική πόλη της πάλαι ποτέ Βυζαντινής αυτοκρατορίας κτισμένη στη δυτική εσχατιά του δρόμου του μεταξιού δέχεται τις ευεργετικές σταγόνες της νεροποντής.Μια πρώτη ματιά μια πρώτη γνωριμία με την πόλη της Προύσσας.Η ξενάγηση της πόλης τελείωσε, τώρα χαμένοι στη σκεπαστή αγορά και στα καφέ τριγύρω.Ξημερώνει, η βροχή ολοένα και δυναμώνει, ψηλότερα γίνεται χιόνι.Σήμερα η μέρα μας είναι αφιερωμένη για ορειβασία και σκι, στον Όλυμπο της Προύσσας το όρος Ulodag .Το ψηλότερο βουνό της Δυτικής Ανατολίας με την ψηλότερη κορυφή ΄΄Καρά Τεπέ΄΄ 2543μ.Φυσική ομορφιά με απέραντα δάση, πλούσια η χλωρίδα και η πανίδα.Είναι ο μυθικός Όλυμπος ( ο Όλυμπος ο Μύσιος ) απ΄ όπου οι 12 Θεοί παρακολουθούσαν τον Τρωικό πόλεμο.Το Ούλονταγ στην εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας λεγόταν Κεσίσδαγ, το 1925 πήρε το σημερινό του όνομα .Στο εθνικό πάρκο ζούνε διαφορετικά ζωντανά είδη όπως αρκούδες , λύκοι, αγριογούρουνα , τσακάλια, σκίουροι, λαγοί, αλεπούδες, νυφίτσες, αετοί, αηδόνια και σπουργίτια.Πλούσια η χλωρίδα. Δάφνη, πλατάνια, ιούδας δένδρο, καστανιά, φλαμουριά, σφενδάμι, μαύρη συκιά, κερασιά, φουντουκιά, δρυς, οξιά, λεύκα, κρανιά, μαύρη πεύκη, ελάτη.Στην κορυφή υπάρχουν 9 λίμνες.Είναι το πιο σπουδαίο χιονοδρομικό κέντρο των χειμερινών αθλημάτων στην περιοχή της Προύσσας και όχι μόνο.Μετά από μια πανέμορφη διαδρομή φθάσαμε στο χιονοδρομικό.Τώρα απολαμβάνουμε το απέραντο λευκό και τις εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού. Για μερικά λεπτά της ώρας θαυμάζουμε τη μαγεία και τη γαλήνη του βουνού.Η φύση παραμένει κυρίαρχη και εμείς βρισκόμαστε εδώ για να τη θαυμάσουμε να την τιμήσουμε και να τη δοξάσουμε.Ο καιρός σήμερα παίζει μαζί μας, με εμάς τους απλούς ανθρώπους. Ομίχλη , χιόνι, ήλιος, νομίζαμε ότι μπορούσαμε να δαμάσουμε την φύση, δεν καταφέραμε τίποτα.Η φύση για άλλη μια φορά παραμένει κυρίαρχη.Οι ορειβάτες μια μεγάλη συντροφιά 19 ατόμων ορειβατεί μέσα από τα συνδετικά των σκιέρ και δίπλα από τις πίστες, μαζί μας και ο μικρότερος της συντροφιάς ο ΄Εκτορας.Αφήσαμε τις πίστες των χιονοδρόμων, μας τύλιξε η ησυχία του χιονισμένου δάσους. Περπατούμε αθόρυβα, έχουμε την αίσθηση πως κάθε ανάσα μας συμβάλλει καθοριστικά στην ηχητική ατμόσφαιρα της φύσης.Τα βήματα βουλιάζουν και ανασύρονται μέσα στο βαθύ χιόνι. Μια σειρά ολόκληρη από πατημασιές μαρτυρούν την μακριά μας πορεία, αφήνουμε τα σημάδια μας ευδιάκριτα πάνω στο κατάλευκο τοπίο. Ο καιρός δεν βοηθάει καθόλου αλλά εμείς συνεχίζουμε απτόητοι ψηλότερα.Το απαλό αεράκι συνεχίζει να μας ακολουθεί. Η ασύγκριτη ομορφιά πάνω από τις χιονισμένες πλαγιές μας αφήνει άφωνους.
Εγώ άφησα την συντροφιά των ορειβατών και χάθηκα στο απέραντο λευκό του χιονοδρομικού ανάμεσα στους πολύχρωμους σκιέρ, κάνοντας ατέλέιωτα σκι.Λόγω του δύσκολου καιρού – αδιαπέραστη ομίχλη – οι ορειβάτες ορειβάτησαν για περισσότερο από 3 ώρες και θαύμασαν την ομορφιά της περιοχής όταν ο καιρός το επέτρεπε.Το απομεσήμερο κυλάει ήρεμα και μας βρίσκει χαλαρούς στα γύρω ξενοδοχεία του χιονοδρομικού κέντρου πίνοντας καφέ και αχνιστό τούρκικο τσάι.Η τελευταία ημέρα ξημέρωσε με ένα ήσυχο φωτεινό πρωινό, περασμένες 9 αφήσαμε πίσω μας την πόλη της Προύσσας και συνεχίζουμε για ένα ταξίδι στις χαμένες πατρίδες. Μουδανιά, Τρίγγλια, Πάνορμος, Αρτάκη.Μνήμες, πικρές αναμνήσεις ξεριζωμού που βαραίνουν όλους τους Μικρασιάτες που πήραν το δρόμο της προσφυγιάς το 1922-23 και φώλιασαν στη φιλόξενη γη της Μακεδονίας και στην μητέρα Ελληνική γη.
Υ.Γ. Σε όλους εκείνους που μαζί ταξιδεύσαμε και οδοιπορήσαμε σε ένα αξέχαστο οδοιπορικό 4ήμερο στον ΄Ολυμπο της Βιθυνίας.
Για τον σύλλογο χιονοδρόμων ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος