ΒΕΡΜΙΟ
Χιονοδρομικό 3-5 Πηγάδια
Κυριακή 10 Μαρτίου 2013
Πορεία στο χιόνι…!Η ομίχλη τύλιξε τις γύρω βουνοκορφές το κρύο έντονο, ένας λευκός χορός από παγωμένο αέρα μας κόβει την ανάσα.Κάτω από ένα συννεφιασμένο ουρανό και μια ομίχλη αδιαπέραστη φύγαμε από την Βέροια, προορισμός μας το χιονοδρομικό κέντρο 3-5 πηγάδια .Προσπερνάμε τον κάμπο της Νάουσας με εκτάσεις καλλιεργημένης γης,οπωροφόρα, ροδακινιές, κερασιές και μηλιές.
Στρίψαμε αριστερά, μπρος τα μάτια μας ξεπροβάλλει η πόλη της Νάουσας κτισμένη σε μια φυσική αγκαλιά στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου σε υψόμετρο 330 μέτρων.Η Νάουσα κατοικήθηκε από τους αρχαίους χρόνους από τους Βρύγες, που μετανάστευσαν από την Ασία στην Ευρώπη πριν ακόμη από τον Τρωικό πόλεμο. Χαρακτηρίζεται από το 1955 και ηρωϊκή πόλη πλάϊ στο Μεσολόγγι, το Σούλι και το Αρκάδι, για τους αγώνες και τις θυσίες κατά την περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων του 1822, από τον τουρκικό ζυγό.Ανεβαίνουμε τις στροφές του δρόμου που οδηγεί στο χιονοδρομικό, ψηλότερα μας υποδέχεται πυκνό χιόνι και ένα δάσος από λογής – λογής δένδρα τυλιγμένα στη μελαγχολία του χειμώνα.Φθάσαμε στο χιονοδρομικό, βρίσκεται σε υψόμετρο 1470 μέτρων.Σαν από σκηνικό θεάτρου το χιονοδρομικό μας υποδέχεται ντυμένο στα κατάλευκα χωρίς καθόλου κίνηση, είμαστε οι πρώτοι επισκέπτες.Δάση αρχέγονα δρυς, οξιές και πεύκα μας καλωσορίζουν.Προετοιμασία της ομάδας για αναχώρηση και ανάβαση σε χιονισμένες πίστες και κάτασπρα μονοπάτια.Σήμερα είμαστε μια μικρή συντροφιά 9 ορειβατών.Ο χειμωνιάτικος καιρός με τις βροχές και τις συνεχείς χιονοπτώσεις στα ορεινά δεν άφησε περιθώρια θάρρους στα υπόλοιπα μέλη να ορειβατήσουν σήμερα και να απολαύσουν ένα πανέμορφο σκηνικό.Θαυμάζουμε για μερικά λεπτά της ώρας την ομορφιά του τοπίου. Το θέαμα είναι γαλήνιο και η εμπειρία να αντικρύζεις δάση αρχέγονα σε ένα ήρεμο πρωινό είναι πάντα ξεχωριστή.Βέρμιο, από εδώ ξεκίνησε ο βασιλιάς Μίδας για να φτάσει στην Φρυγία. Ζαρκάδια και αγριογούρουνα, αλεπούδες και λύκοι. Οι πίστες είναι χαραγμένες ανάμεσα σε πυκνά δάση πεύκου και οξιάς, έχουν κοινή αφετηρία και λειτουργούν όλες τις ημέρες της εβδομάδας.
Ορειβατούμε δίπλα από το συνδετικό που ανεβάζει τους σκιέρ λίγο ψηλότερα.Η αύρα του ορεινού καθαρού αέρα εισβάλλει στα πνευμόνια μας, τώρα αφήνεσαι στην καθαρότητα του χιονισμένου τοπίου. Αφήνεις πίσω την καθημερινότητα και ξαναγεννιέσαι.Είναι πρωί κάνει κρύο ακόμη με ένα φοβερό αέρα, αλλά εμείς συνεχίζουμε.Μπήκαμε στο δάσος με τις οξιές, φωνές και ήχοι γνώριμοι μας καλωσορίζουν.Το καλωσόρισμα είναι αυθεντικό, βουνίσιο, για μια άλλη φορά συνειδητοποιώ πόσες εικόνες χάνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας.Η πορεία σε χιονισμένο τοπίο μόλις άρχισε….Με το ξεκίνημα το μονοπάτι ανηφορικό, μια φύση όμορφη κατάλευκη, πλανεύτρα μας υποδέχεται.Αυτή η φύση που επιμένει να μας εκπλήσει με την ήρεμη και σιωπηλή παρουσία της.
Μετά από μια επίπονη δυνατή ανηφορική πορεία ανάμεσα σε θεόρατες οξιές φθάνουμε σε ξέφωτο, παντού το λευκό που ξεχωρίζει.Η ατμόσφαιρα καθαρή όπου και να γυρίσεςι το βλέμμα σου μαγνητίζεσαι από την εκπληκτική ομορφιά γύρω σου.Ηρεμία….!Ο κρυστάλλινος αέρας που ανεμπόδιστα διαπερνά το δάσος μας μεταφέρει μυρωδιές και ήχους γνώριμους.Εδώ στο βουνό έχεις το δικό σου ξεχωριστό πρόσωπο.Με το τραγούδι κάποιων πουλιών πήραμε πορεία αριστερά.Ανηφορίζουμε, σε δασικό δρόμο με πολύ χιόνι, με δυσκολία ανεβαίνουμε την πλαγιά με ένα παγωμένο αέρα να ξεσπά στα γύρω δένδρα και πάνω μας.Ανάβαση και πάλι ανάβαση ο δασικός δρόμος χαμένος στο χιόνι ανηφορίζουμε τη βουνοπλαγιά με κλίση επικίνδυνη.Το ένα ύψωμα διαδέχεται το άλλο κυματιστά , χωρίς τέλος. Άγρια μουσική παγωμένου αέρα ανακατεμένη με χιόνι μας μαστιγώνει το πρόσωπο.Γύρω τοπίο γυμνό από δένδρα, βράχια και πέτρες. Αρκετό χιόνι και πάλι δυσκολεύει τις κινήσεις μας.Φθάσαμε στην κορυφογραμμή μετά από μια επίπονη και δύσκολη ορειβασία λόγω του πολλού χιονιού.Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1900 μ. λίγο πριν το σαλέ. Βρισκόμαστε σε ξέφωτο με ένα κρύο που τρυπάει κόκαλα, νοιώθεις ότι είσαι στο έλεος της φύσης.Εμείς μπήκαμε στο σαλέ όπου η θέα των γύρω βουνοκορφών ( Καϊμακτσαλάν, Τζένα , Πάϊκο) μας χαρίζουν εικόνες ανεπανάληπτες. Ο Γιώργος, η Φωτούλα, η Βάσω και η Σοφία έφυγαν λίγο ψηλότερα για την κορυφή δίδυμες, φθάσανε στην κορυφή, ένας τρελός παγωμένος αέρας να τους ακολουθεί και να τους δυσκολεύει.Πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής από τις πίστες των χιονοδρόμων, μέσα από ένα ονειρικό δασωμένο τοπίο, χιονισμένο, πανέμορφο.Πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής όλη μια συντροφιά όλη μια παρέα από ορειβάτες που δείχνουν ότι δεν βιάζονται για την επιστροφή.Το χιόνι τονίζει τα χρώματα, η ομορφιά της φύσης τριγύρω, για μια άλλη φορά μας ταξιδεύει.Η κατάβαση από την τοποθεσία ΄΄παράδεισος΄΄ γεμάτη εικόνες, από μια παραμυθένια φύση γαλήνια, ήσυχη, ανόθευτη. Οι πανύψηλες οξιές ρίχνουν όλη τη μεγαλοπρέπεια τους στα μονοπάτια του δάσους όπου αναπνέουν πουλιά και μικρά θηλαστικά.Μόλις μας προσπέρασε ένας καφετί σκίουρος τρομαγμένος από τον δικό μας θόρυβο και χάθηκε στον κορμό της πανύψηλης οξιάς.Η σημερινή μέρα απολαυστική με μια ομορφιά ανέγγιχτη από τα γύρω δάση. Ορειβατήσαμε πάλι στις πλαγιές του βουνού, ακούσαμε τα μυστικά του ανυπόμονα, ζήσαμε την ομορφιά του, πήραμε κάτι από την γοητεία του.Φθάσαμε στα αυτοκίνητα, τριγύρω πολύχρωμοι σκιέρ ζουν στον δικό τους ρυθμό ξεφεύγοντας απο την καθημερινότητα.Το πανέμορφο χιονισμένο τοπίο το παγωμένο χιόνι, ο αέρας που μας ταλαιπώρησε, η συνεργασία , η συγκίνηση της διαδρομής ήταν από τα κύρια χαρακτηριστικά της σημερινής εξόρμησης.
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος