ΛΑΪΛΙΑΣ ΣΕΡΡΩΝ 1847 μ.
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013
Με τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Στην οροσειρά της Βροντούς, το δάσος του Λαϊλιά, 30.000 στρέμματα οξιά και δασική πεύκη, ένας μοναδικός παράδεισος με χίλιες παραδόσεις και ιστορίες . Ο αέρας εδώ ζωντανεύει ιστορίες θυσίας της ανθρώπινης πορείας στο χώρο και το χρόνο. Ανάμεσα στα πανύψηλα δένδρα και στις απότομες χαράδρες, ξαναζωντανεύει ο θρύλος της Κατίγκας , της κοπέλας που αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον ομώνυμο βράχο, για να μην παντρευτεί αυτόν που δεν ήθελε, το Μωαμεθανό . Φύγαμε από την πόλη μας απόγευμα Σαββάτου στις 5 ή ώρα ο Παύλος, η Θωμαή, η συνοδοιπόρος μου και εγώ, μέλη του Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας Διαδρομή, Βέροια –Θεσσαλονίκη – Σέρρες .Πλησιάζουμε στο νομό Σερρών.Βγαλμένη λες από παραμύθι η ιστορία στον νομό Σερρών σε ταξιδεύει σε χρόνια μακρινά, σε χρόνια δοξασμένα . Αμφίπολη: Ιδρύθηκε το 437 π.Χ. από τους Αθηναίους .Από τον πλωτό Στρυμώνα , ελέγχει τα χρυσωρυχεία του Παγγαίου και την ξυλεία των παρακείμενων δασών . Άνοιξη 334 π.Χ. στις εκβολές του Στρυμώνα και τη λίμνη Κερκινίτιδα συγκεντρώθηκαν τα στρατεύματα του Μέγα Αλέξανδρου, για την μεγάλη εκστρατεία εναντίον των Περσών. Με το λιοντάρι της, επιτάφιο μνημείο του 4ου π.Χ.Πιθανόν ανήκει στον Λαομέδοντα, ναύαρχο και πιστό σύντροφο του Μέγα Αλέξανδρου.Εδώ πέθαναν ο Φίλιππος ο Ε΄, ο Αριδαίος , η Ευριδίκη , η Ρωξάνη και ο μικρός Αλέξανδρος . Λίμνη Κερκίνη. Ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης, με αξιοθαύμαστη πανίδα και χλωρίδα, ένα θαύμα της φύσης .Νομός Σερρών, ένας πανέμορφος τόπος ξεδιπλώνει τα κάλλη του και τις ομορφιές του .Φυσικές τοποθεσίες, δάση, αρχαιολογικά μνημεία, άγνωστα απάτητα μονοπάτια ! Φθάσαμε στην πόλη των Σερρών.Στην ιστορία πρώτη φορά αναφέρεται στις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα. Ο Ηρόδοτος την αναφέρει με το όνομα Στρις. Ο Ρωμαίος Τίτος Λίβιος την αποκαλεί Sira. Από τον 5ο μ Χ αιώνα μνημονεύεται Σέρραι.Η αρχαία Σίρι.H ιστορία της περιοχής είναι πλούσια . Κατοικήθηκε από την παλαιολιθική και την νεολιθική εποχή . Γνωστή από την αρχαιότητα ως τον μακεδονικό αγώνα και τους βαλκανικούς πολέμους .Σκληροί αγώνες δόθηκαν κατά την βυζαντινή περίοδο ενάντια στις επιδρομές των Βουλγάρων και των Σέρβων με σημαντική παρουσία του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ . Το 1383 καταλαμβάνεται από τους Τούρκους και στην επανάσταση του 1821 οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν υπό την ηγεσία του Εμμανουήλ Παπά.Η περιοχή τελικά απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό στρατό το 1913 στους Βαλκανικούς πολέμους .
Κυριακή
Το ξύπνημα της μέρας με ομίχλη που διαλύεται. Κοίταξα κατά την ανατολή που είχε αρχίσει σιγά –σιγά να ροδίζει .Πήραμε το δρόμο που οδηγεί στον Λαίλιά. Ανεβαίνουμε τις στροφές του δρόμου, ο αέρας εδώ ζωντανεύει ιστορίες θυσίας της ανθρώπινης πορείας στον χώρο και τον χρόνο.Πρίνα , σπάρτα, πιξιάρια, φράξοι, χνοώδη δρυ, γαύροι, ιτιά, μαύρη πεύκη, ακακίες κ.α.Στα φτωχότερα εδάφη επικρατεί η πεύκη και στα γόνιμα η οξιά.Επί Τουρκοκρατίας είχαν εδώ θερινές κατοικίες. Υπήρχαν τότε 40 περίπου τζαμιά, χάνια και πολλά μοναστήρια.Δύο χιλιάδες πρόκριτοι του Νομού και οι Μπέηδες έστελναν εκεί τα χαρέμια τους για να παραθερίσουν . Το 1668 ο Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή εξυμνεί την μαγευτική ομορφιά του Λαιλιά.Στο μεσοπόλεμο οι Σερραίοι, οργάνωναν κάτω από τον παχύ ίσκιο της οξιάς τα αξέχαστα τους ΄΄ ανταμώματα ΄΄. Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος όμως ερήμωσε εδώ τα πάντα.Στο κέντρο του δάσους σε βαλτώδη περιοχή, στην τοποθεσία΄΄Μπαλτά –Τσαϊρ ΄΄αναπτύσσεται ένα παλαιοντολογικό φυσικό μουσείο της βλάστησης, όπου η συσσωρευμένη γύρη των δένδρων, στρωματωμένη κατά εποχές, βοηθά να διαπιστωθεί η διαδοχή των δασικών ειδών ανά τις χιλιετηρίδες . Ο χώρος αυτός που ονομάζεται ΄΄σφαγνώνας΄΄ προστατεύεται από το Υπουργείο Γεωργίας και είναι διατηρητέο φυσικό μνημείο.Κύριο ευδόκιμο είδος είναι τα φυλλοβόλα των σφαγνωδών , βρύα , των οποίων η μακροχρόνια και χωρίς οξυγόνο αποσύνθεση, δημιουργεί την ΄΄τύρφη ΄΄ . Βουβά χαρακώματα από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο , θυμίζουν την φρίκη του πολέμου . Φθάσαμε στο χιονοδρομικό.Δημιουργήθηκε το 1978 από τον ΕΟΣ Σερρών. Μπορεί να είναι ένα μικρό χιονοδρομικό κέντρο είναι όμως πανέμορφο. Βρίσκεται μέσα σε δάσος από οξιές και πεύκα και σε υψόμετρο 1600 μ με ψηλότερη κορυφή ( Αλή Μπαμπά) 1847 μέτρα. Το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4 και Ε6 διέρχονται από εδώ για να συνεχίσουν πιο πέρα τη διαδρομή τους σε ελληνικό έδαφος.Διαθέτει μια βασική χιονοδρομική πίστα 1250 μέτρων που ονομάζεται Εμμανουήλ Παπάς και έχει 3 αναβατήρες.Λειτουργεί κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.Αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα αρμονίας ανάμεσα στο άγριο τοπίο και τη θαυμαστή ομορφιά της φύσης . Τα πανύψηλα δένδρα , οι απότομες χαράδρες , οι απόκρημνοι και τεράστιοι βράχοι η μαγευτική τοποθεσία σαγηνεύουν πραγματικά εμάς τους λάτρεις του βουνού και της υπαίθρου . Η πανίδα είναι πλούσια . Ζαρκάδια, αγριογούρουνα , σκίουροι, βίδρες, λαγοί, αλεπούδες, λύκοι, αγριόγαλοι, αγριόκοτες, αρπακτικά ακόμη και πεδινές πέρδικες . Οι λίγες καφετιές αρκούδες βρίσκουν καταφύγιο στο βόρειο απόκρημνο τμήμα του δάσους .Μια πρώτη γνωριμία, με την ομορφιά γύρω μας.Εδώ το σώμα και η ψυχή μπορούν να γίνουν ένα με τη φύση και να γιατρευτούν όλες οι πληγές της σύγχρονης ζωής .Στην κορυφή ΄΄ Αλή Μπαμπάς ΄΄ υπάρχει μια δροσερή πηγή με εξαίρετο νερό , το χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για την παρασκευή των περίφημων ΄΄Ακανέδων ΄΄ (λουκούμια ) , που και σήμερα αποτελούν παραδοσιακό τοπικό γλύκισμα των Σερρών .Με τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η πορεία αρχίζει, ανάβαση εύκολη ανάμεσα σε πανύψηλα χιονισμένα πεύκα και στην πίστα του χιονοδρομικού. Ο πρωινός άνεμος έφερε χιόνι, χιονίζει τώρα ασταμάτητα .Ανεβαίνουμε …οδοιπορούμε 1 ώρα, το χιόνι μας χτυπά το πρόσωπο, πλησιάζουμε την κορυφή.Είμαστε στην κορυφή η ομίχλη δεν μας αφήνει περιθώρια να θαυμάσουμε την ομορφιά των βουνοκορφών τριγύρω.Με την επιστροφή πήρε τέλος μια ακόμη εξόρμηση του Συλλόγου ( στα όρη της Βροντούς ) με επιτυχία.
Y.Γ. Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους εκείνους που έχασαν αυτή την πανέμορφη εξόρμηση του Συλλόγου.
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλοας