ΒΕΡΜΙΟ ΚΟΡΥΦΗ ΑΡΣΟΥΜΠΑΣΙ 1874μ.
ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Η ορειβασία δεν είναι απλά ένα σπορ, είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας , μια διέξοδος, ένα ταξίδι, μια απόδραση από την καθημερινότητα, μια εμπειρία….!Λίγο πριν το Κάτω –Βέρμιο ο δρόμος τρυπώνει σε πυκνό δάσος οξιάς –χιόνι παντού- και η περιήγηση αρχίζει να αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον.Βέρμιο ταξίδι στον Μύθο.Το Βέρμιο αναφέρεται σε κείμενα πολλών αρχαίων συγγραφέων. Στις πλαγιές του σύμφωνα με τη μυθολογία υπήρξαν οι παραδεισένιοι κήποι του βασιλιά των Φρυγών Μίδα , με τα περίφημα εξηντάφυλλα τριαντάφυλλα εξαιρετικής ευωδίας. Ο Μίδας φημιζόταν για τη σοφία, την ευσέβεια του και τα πλούτη του. Ήταν γνωστός για την ικανότητα του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε.Γυναίκα του ήταν η Ερμοδίκη ή Δημοδίκη κόρη του Αγαμέμνονα, βασιλιά της αιολικής Κύμης. Στα μέσα του 7ου π.χ. αιώνα οι Κιμμέριοι εισέβαλαν στη Φρυγία και κατέλυσαν το βασίλειο του Μίδα, ο οποίος από τη λύπη του αυτοκτόνησε.Εδώ στην περιοχή εγκαταστάθηκαν ,όταν έφυγαν από το Άργος το βασιλικό γένος των Τημενιδών. Από τον Περδίκα ξεκινάει η μακεδονική δυναστεία των Αργιάδων.Στην Τουρκοκρατία έγινε καταφύγιο των καταπιεσμένων Ελλήνων και βασίλειο των κλεφτοαρματολών. Στα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα έδρασαν σημαντικές αντάρτικες ομάδες της εθνικής Εταιρίας.Στην περίοδο 1941-1944 υπήρξαν ομαδικές εκτελέσεις εκατοντάδων αμάχων από τον Γερμανό κατακτητή. Ξημερώνει ……το πρωινό χρωματίζεται με χίλιες και μια αποχρώσεις.
Ανεβαίνουμε τις στροφές του δρόμου μετά από τις τελευταίες χιονοπτώσεις τοπίο πανέμορφο τριγύρω . Ξαφνικά σαν να μπλέχθηκε η φαντασία με την πραγματικότητα μπρός τα μάτια μας ένα κοπάδι άγριων αλόγων να προσπερνά κάθετα τον δρόμο, εμείς δεν κάνουμε τίποτα μένουμε έκπληκτοι από αυτό το αναπάντεχο συμβάν.Αφήσαμε πίσω μας τα τελευταία δέντρα και το φαράγγι ένα από τα πιο γνωστά φαράγγια, το φαράγγι του Σελίου μήκους 5 χιλιομέτρων και το σπήλαιο με την τρύπα του Μιχάλη. Περάσαμε το Κάτω Βέρμιο ή Κάτω Σέλι, μπροστά μας απλώνεται γυμνή κατάλευκη η πλαγιά του Χιονοδρομικού. Λείες καμπύλες και επιφάνειες αντανακλούν στο φως του ήλιου. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του Βερμίου και απλώνεται σε υψόμετρο 1500-1900 μέτρων.Το πρώτο ιστορικά Χιονοδρομικό κέντρο που λειτουργεί στην Ελλάδα. Είναι το δεύτερο σε μέγεθος στη χώρα και από τα πιο οργανωμένα. Λειτουργεί από το 1934, χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες Χιονοδρομίας. Διαθέτει ορειβατικές διαδρομές και διασχίζεται από το διεθνές μονοπάτι Ε4.Οι άριστες συνθήκες χιονιού και ο ελεύθερος ορίζοντας χαρίζουν ανεπανάληπτες στιγμές στους λάτρεις του σκι. Υπάρχουν άνετοι χώροι στάθμευσης ,καφέ, εστιατόρια, σχολές εκμάθησης σκι, το καταφύγιο του ΣΧΟ Βέροιας και του ορειβατικού Θεσσαλονίκης και η αμέριστη προσφορά των ανθρώπων του εθνικού Χιονοδρομικού κέντρου.Διαθέτει 16 πίστες κατάβασης. Τα περισσότερα ονόματα είναι από τη μυθολογία όπως: Περσεφόνη, Ήρα, Άρτεμις, Ερατώ, Ορφέας, Ιάσων, Ερμής κ.α.Το Χιονοδρομικό μας υποδέχεται με θερμοκρασίες χαμηλές ( -13 βαθμούς).Ο καφές στο ζεστό καταφύγιο του Συλλόγου δίπλα στο τζάκι γίνεται απίστευτα νόστιμος. Η ομάδα ετοιμάζεται για την ανάβαση εννιά παρά και η πορεία στο χιόνι αρχίζει. Βήματα σταθερά πάνω σε παγωμένο χιόνι, οδοιπορούμε δίπλα από την πίστα ΄΄λούκι΄΄ και συνεχίζουμε. Η καθαρή φωνή των κορφών σε καλεί επίμονα, τα μονοπάτια – οι δρόμοι του βουνού –σου δείχνουν την κατεύθυνση. Η ανοδική πορεία γίνεται κοπιαστική συντονίζουμε βήματα και ανάσες. Οι αέρινες μάζες του πρωινού κινούνται βιαστικά ομίχλη μας τυλίγει από παντού, η ορατότητα στο μηδέν.Ξυλιάζουν τα χέρια μας μέσα στα χοντρά γάντια. Αμυδρά διακρίνεις τις φιγούρες των συντρόφων ορειβατών. Ο άνεμος προσπαθεί να ματαιώσει κάθε μας κίνηση τώρα ανηφόρα ,ο ρυθμός επιβραδύνεται. Καρφώνουν τα μπατόν στο χιόνι και προχωρούν μικροί και ασήμαντοι μέσα σε τούτο τον χαμό .Η ώρα περνά, κουρασμένοι και ιδρωμένοι από την επίπονη προσπάθεια συνεχίζουμε για την κορυφή.Στα μισά περίπου της διαδρομής ο ήλιος κάνει την εμφάνιση του μας κρατάει συντροφιά μέχρι και την κορυφή. Λίγο πριν φθάσουμε στο ψηλότερο σημείο της κορυφής σε στάση ξεκούρασης μας προσπερνούν συνεχώς αθλητές σκιέρ κατεβαίνοντας με ταχύτητα τις πίστες. Μετά από μια επίμονη ανάβαση 1+30 ώρας βρισκόμαστε στην κορυφή .Κάτω από ένα λαμπερό ήλιο 26 φίλοι και μέλη του Συλλόγου είμαστε εδώ και απολαμβάνουμε την απλότητα και την ομορφιά της στιγμής, ευχές για μια χαρούμενη και δημιουργική χρονιά με το κόψιμο της βασιλόπιτας. Πάντα ψηλά σε νέες διαδρομές και σε βουνά πρωτόγνωρα. Τριγύρω παντού το λευκό που ξεχωρίζει.
Επιστροφή………… Η γυμνή ερημιά και η λευκότητα μας ταξιδεύουν!Οι φίλοι ορειβάτες συνεχίζουν από άλλη διαδρομή δίπλα από τις χιονοδρομικές πίστες με ένα αεράκι να τους σπρώχνει διακριτικά στο δρόμο της επιστροφής. Άφησα τους φίλους ορειβάτες και αφέθηκα στην ελευθερία του χιονισμένου τοπίου κάνοντας ατέλειωτα σκι, ξεχνώντας το κάθε τι, τα πρέπει και επιβάλλεται.Εκείνοι μπήκανε στο δάσος με τις οξιές, το χιόνι ξεπερνά το γόνατο. Οι γκέτες διατηρούν στεγνά τα πόδια τους. Σταχτί σύννεφα αιωρούνται ,οδοιπορούν και πάλι μέσα σε πυκνή μάζα ομίχλης. Η ώρα περνά περασμένες 12 το μεσημέρι βρίσκονται στο καταφύγιο .Μια κούπα ζεστό τσάι είναι βάλσαμο για τη στιγμή.Εδώ δεν θυμίζει τίποτα τον χαλασμό που γινόταν λίγο ψηλότερα, αλλά αυτό είναι η μαγεία που σε προσφέρει η χειμερινή ορειβασία. Η παρέα των φίλων ορειβατών στο εστιατόριο του καταφυγίου ξεπέρασε τους 35. Είδαμε από κοντά τον άνεμο να σαρώνει τις κορφές, να στροβιλίζει το χιόνι, ακούσαμε τον βρυχηθμό του καθώς ορμούσε, αντέξαμε στο σαρωτικό πέρασμα του, είδαμε το μπλε του ουρανού να ενώνεται με το ασύμμετρο τόξο της κορυφής Αρσούμασι, για μια άλλη φορά σήμερα η φύση ήταν γενναιόδωρη μαζί μας. 
Για τον Σύλλογο χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος