ΒΕΡΜΙΟ
Κορυφή Ιμπιλί 1675 μ. και Μαγούλα
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012
Βρίσκεσαι στην αγκαλιά της φύσης, γίνεσαι ένα μαζί της παραδίδεσαι στους ρυθμούς της.Η άγρια ομορφιά της χιονισμένης φύσης τριγύρω, το φύσημα του αέρα, οι μυρωδιές, μας ταξιδεύουν…………..!Νοιώθεις ανανεωμένος, πιο πλούσιος, πιο άνθρωπος.Ο ανηφορικός φιδωτός δρόμος τελείωσε και μπροστά μας εμφανίζονται τα πρώτα σπίτια του χωριού. Σαν από παραμύθι χιονισμένο ξεπροβάλλει μέσα στην παγωνιά του πρωινού το Ξηρολίβαδο.
Κοιτάζω γύρω, μια ζωγραφιά, μια γοητεία.Όλα γύρω χιονισμένα το χιόνι παντού στις σκεπές, στις αυλές των σπιτιών και στην παιδική χαρά.Εδώ που οι εικόνες εναλλάσσονται, εδώ που η μονοτονία είναι άγνωστη.Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν ντόπιοι Βεροιώτες από την γύρω περιοχή και είχαν ως αποστολή την φρούρηση και την ασφάλεια της βασιλικής οδού.Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς πρωτοκτίσtηκε το χωριό γιατί δεν σώθηκαν αρκετά γραπτά μνημεία, αφού το χωριό καταστράφηκε πολλές φορές από ληστές και πυρπολήσεις.Σε γνωστά έγγραφα του Τούρκικου ιεροδικείου της Βέροιας, το Ξηρολίβαδο μνημονεύεται από το 1640.Το 1795 καταστράφηκε από ληστές και οι κάτοικοι του σκορπίστηκαν σε άλλα μέρη.Ξανακτίσθηκε μετά το 1805 και ήταν τσιφλίκι του περίφημου Αλή – Πασά των Ιωαννίνων.Οι κάτοικοι του συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821. Σπουδαίος αγωνιστής του ΄21 ο Γεώργιος ( Λιόλιος) Ξηρολειβαδιώτης, γαμπρός του Μάρκου Μπότσαρη, καθώς παντρεύτηκε την αδελφή του Δέσπω.Πυρπολήθηκε πάλι το 1822 μετά την αποτυχία της επανάστασης της Νάουσας. Ξαναζωντάνεψε γύρω στα 1840 όταν εγκαταστάθηκαν εδώ 100 περίπου οικογένειες από τα βλαχοχώρια των Γρεβενών.Είναι από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδος, κτισμένο σε υψόμετρο 1205 μέτρων σε οροπέδιο του όρους Βέρμιου σε ένα γραφικό επίπεδο λιβάδι με συστάδα αιωνόβιων πεύκων ( μαύρη πεύκη) στο δυτικό άκρο. Πυκνά δάση από πανύψηλες οξιές και άλλα φυλλοβόλα οι γύρω βουνοπλαγιές.Το όνομα Ξηρολίβαδο διατήρησαν και οι βλαχόφωνοι κτηνοτρόφοι μετά την εγκατάσταση τους στο Βέρμιο, προερχόμενοι από τα βλαχοχώρια της Πίνδου. Μέχρι το 1912 παρέμεινε τσιφλίκι και οι κάτοικοι πλήρωναν ενοίκιο για την παραμονή των οικογενειών τους και των κοπαδιών τους.Στα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα το χωριό απετέλεσε καταφύγιο και ορμητήριο Ελληνικού αντάρτικου.Σήμερα ο οικισμός έχει πολλές ωραίες κατοικίες και σφύζει από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες.Με έναν αξιόλογο Πολιτιστικό Σύλλογο που έχει αναπτύξει αξιόλογες και σημαντικές δραστηριότητες που προβάλουν το πολιτιστικό πρόσωπο του χωριού.Με τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η πορεία αρχίζει.Το χιόνι – το λευκό που ξεχωρίζει – αποκαλύπτει το θαύμα της δημιουργίας, ορεινούς όγκους, απέραντα δάση και μια ομορφιά παραμυθένια τριγύρω.Προχωράμε σε ένα φανταστικό κάτασπρο περιβάλλον. Το τοπίο αλλάζει γίνεται ορεινό παγωμένο, κρυστάλλινο.Η θερμοκρασία κάτω από το μηδέν, φορώντας ζεστά ρούχα για χαμηλές θερμοκρασίες και γκέτες στα πόδια, πεζοπορούμε σε δασικό δρόμο χαμένο σε πυκνό χιόνι.Τώρα τοπίο με πανύψηλα δένδρα τυλιγμένα στη μελαγχολία του Χειμώνα, κάτασπρα από την χιονόπτωση του Σαββάτου.
Μπήκαμε στο δάσος με τις οξιές. ένα αεράκι σαν ψίθυρος μας μιλά για την τελευταία χιονόπτωση.Το χιόνι που έπεσε το ξημέρωμα φώλιασε στις γύρω βουνοπλαγιές και χρωμάτισε ολόλευκα τη γη.Τα δένδρα ντυμένα κατάλευκα.Την ησυχία του δάσους διέκοπταν κάποιες στιγμές οι φωνές των πουλιών μέσα και πάνω από τα γυμνά κλαριά των δένδρων.Δεν χορταίνουμε να θαυμάζουμε τα τόσα σχήματα των χιονισμένων δένδρων. Οδοιπορούμε σε δασικό δρόμο ανηφορικό, σε πολλά σημεία της διαδρομής μας δυσκολεύει το πυκνό χιόνι, όμως εμείς συνεχίζουμε……. Ψηλά δένδρα ορίζουν το μοναδικό δάσος που στεγάζει πλήθος από ζώα και πουλιά.Η πορεία μέσα στο χιόνι κάνει το τοπίο ειδυλλιακό για εμάς, στις γύρω κοιλάδες και τις βουνοπλαγιές η ζωή τώρα τον χειμώνα για τα ζώα του δάσους είναι πολύ σκληρή.Στιγμές απόλυτης ηρεμίας.Τούτη την ώρα είμαστε μακριά από κάθε τι…..Η κατάβαση γίνεται μέσα από το δάσος. Η επιστροφή από την ίδια διαδρομή, μέσα από μια παραμυθένια γαλήνια φύση , ήσυχη και ανόθευτη.Συνεχίζουμε με μόνη συντροφιά τους ήχους του δάσους.Αφήνουμε πίσω μας το κατάλευκο βουνό που και σήμερα μας χάρισε απλόχερα δυνατές συγκινήσεις.Μια γλυκιά κούραση διακατέχει όλη την ομάδα αλλά παραμένει η διάθεση ( αυτή είναι η ορειβασία, να βραχείς, να κρυώσεις, να ταλαιπωρηθείς)Ήταν μια θαυμάσια πορεία στο χιόνι για όλους εμάςΕπιστροφή στην πόλη της Βέροιας.Όπως σε κάθε επιστροφή στην παρέα επικρατεί μια γλυκιά μελαγχολία.
Υ.Γ. Καλωσορίζουμε στη συντροφιά μας την Δήμητρα και την Λίβ.
Ευχές για καλή – Χρονιά
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος