ΚΑΤΩ – ΟΛΥΜΠΟΣ
Λίμνη – κατή Παλαιός Άγιος Παντελεήμονας
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Το ταξίδι μας μοναδικό.Oι παλιοί οικισμοί, τα ξωκλήσια γύρω από τα ορεινά χωριά, το απέραντο πράσινο, η λίμνη ΄΄ κατή ΄΄ , η αύρα της θάλασσας μεθυστική……. Χθες…… 17 Νοεμβρίου 1973, η ΄΄εξέγερση του Πολυτεχνείου΄΄ σήμερα 17 Νοεμβρίου 2012,………. 39 χρόνια μνήμης.Φύγαμε πρωινό Κυριακής .Διαδρομή Βέροια – Κατερίνη – Λεπτοκαρυά – Σκοτίνα – Παλιός Άγιος- Αθανάσιος.Σύμφωνα με το πρόγραμμα των ορειβατικών εξορμήσεων του Συλλόγου, διαλέξαμε σήμερα την γνωριμία με τον Κάτω – Όλυμπο, μια εύκολη πορεία αλλά πολύωρη, 7 ώρες.Περάσαμε την Λεπτοκαρυά και την παραλία. Η θάλασσα έρημη……… γαληνεμένη. Η βροχή στο τζάμι του αυτοκινήτου έρχεται σαν ψίθυρος.Τώρα βρέχει ασταμάτητα. Πλησιάζουμε στον Άγιο Παντελεήμονα λίγο πριν από τα Τέμπη, η ιστορία συναντά την ομορφιά του τοπίου. Αντικρίζουμε τα καλοδιατηρημένα τείχη και τον επιβλητικό πύργο του κάστρου του Πλαταμώνα.Είναι κάστρο-πόλη της μεταβυζαντινής περιόδου.Εδώ πολέμησαν Φράγκοι, Βυζαντινοί, Τούρκοι, ακόμη και Νεοζηλανδοί στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.Αφήσαμε αριστερά μας το κάστρο του Πλαταμώνα.Βρισκόμαστε στον κάτω Όλυμπο, ένα βουνό τελείως ξεχωριστό και διαφορετικό από τον κυρίως Όλυμπο, με απέραντα δάση και κρυφές γωνιές ανεξερεύνητες.Διάσπαρτα αγροτικά χωριά, άλλα βλέπουν τις ψηλές κορφές του Ολύμπου, άλλα το ανοικτό πέλαγος και άλλα έχουν το προνόμιο να βλέπουν βουνό και θάλασσα, όπως εμείς σήμερα.Κτισμένος στους πρόποδες του κάτω Ολύμπου – ο παλαιός Άγιος – Παντελεήμονας και σε υψόμετρο 500 μέτρων με θέα που κόβει την ανάσα προς τον Θερμαϊκό κόλπο και τις ακτές της νότιας Πιερίας, ο οικισμός μας υποδέχεται έρημος στην ησυχία του πρωινού. Η ονομασία προέρχεται από την εκκλησία που δεσπόζει στη γεμάτη με πλατάνια κεντρική πλατεία του χωριού. Ένα από τα ωραιότερα χωριά της Μακεδονίας, που έχει 4 αιώνες ζωής. Κτίσθηκε από Ηπειρώτες τεχνίτες, εδώ η μακεδονική αρχιτεκτονική συνδυάζεται με την ηπειρώτικη παράδοση.Για τον λόγο αυτό ο οικισμός έχει κηρυχθεί διατηρητέος.Στη σκιά του Ολύμπου σε αυτό εδώ τον οικισμό γυρίστηκε η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ΄΄ Μέγας Αλέξανδρος΄΄.Πήραμε τον ανηφορικό ασφάλτινο δρόμο, δάση από οξιές, καστανιές και κουμαριές μας υποδέχονται.Την Άνοιξη πλημμυρίζει ο τόπος από ροζ ανεμώνες, άγρια γαρύφαλλα και αγριοφράουλες. Ανάμεσα τους μικρά οροπέδια επιτρέπουν την καλλιέργεια και την κτηνοτροφία.Πλούσια η πανίδα, αλεπούδες, κουνάβια, σκίουροι, μικρά αρπακτικά πουλιά, πέρδικες και ορτύκια.Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, αλεξίπτωτο πλαγιάς, ποδήλατο βουνού και άλλες δραστηριότητες.Προετοιμασία και αναχώρηση για πεζοπορία.
Αφήσαμε τα αυτοκίνητα και ξεκινάμε ακολουθώντας δασικό δρόμο μέσα από ένα πανέμορφο δάσος. Στην ομάδα επικρατεί ένας εκνευρισμός για την συμπεριφορά του καιρού. Φοράμε τα αδιάβροχα.Το ταξίδι μας όχι και τόσο μοναδικό με την βροχή να μας ακολουθεί και τη λάσπη στο δασικό δρόμο. Δεν υπάρχουν πουθενά ορειβατικά σημάδια. Σήμερα είμαστε μια μεγάλη συντροφιά 25 ορειβατών.Ορειβατούμε τώρα σε απότομη πλαγιά σε δάσος με πανύψηλες οξιές. Είναι μαγεία το βάδισμα πάνω στα πεσμένα φύλλα του Φθινοπώρου – τα φύλλα της οξιάς – που σωρεύονται στο δασικό δρόμο και στα γύρω μονοπάτια. Κατά τόπους ξεφυτρώνουν και αρκουδοπούρναρα κατάφορτα με μικρούς κόκκινους καρπούς, θυμίζοντας ότι τα Χριστούγεννα πλησιάζουν.Νυχτερινά ελαφροπατήματα άγριας ζωής..Διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά πατήματα της αρκούδας. Ίχνη πρόσφατα, με πορεία προς το χωριό. Εδώ η τροφή είναι άφθονη. Κάστανα, καρύδια, γκόρτσα θα χορτάσει την πείνα της, θα της προμηθεύσουν την ενέργεια που χρειάζεται για τον χειμώνα.Συνεχίζουμε την ανάβαση, Η βροχή εδώ και ώρα σταμάτησε να μας ακολουθεί, βγαίνουμε σε ξέφωτο, μια ολιγόλεπτη στάση να πάρουμε βαθιές ανάσες και συνεχίζουμε. Η ομίχλη δεν μας αφήνει περιθώρια να θαυμάσουμε τη φύση τριγύρω, δίνει μια μορφή φασματική σε δένδρα και ανθρώπους. Αδιόρατες γραμμές που χαράζουν την πλαγιά οδηγώντας σε μύριες κατευθύνσεις. Η υγρασία στο κατακόρυφο. Είναι η ανάσα του δάσους που διαπερνά τα ρούχα μας και μας μουσκεύει μέχρι το κόκαλο.Κάθε στροφή και μια γοητεία ξεδιπλώνεται μπρος τα μάτια μας. Τώρα ανάβαση τώρα σιωπή. Εμείς και η ησυχία του δάσους.Οδοιπορούμε εδώ και 3 ώρες, επιτέλους φθάσαμε σε ξέφωτο. Ένα άνοιγμα του δάσους χωρίς δένδρα μόνο χλόη και μια πρόχειρη καλύβα φτιαγμένη από ξερόκλαδα και νάυλον. Πήραμε την τελική ευθεία για τον προορισμό μας.Ανεβαίνοντας ψηλότερα στα 1300 μέτρα η μορφολογία του δάσους αλλάζει, πεύκα και έλατα. Θόρυβος από δίτροχες μηχανές, μόλις μας προσπέρασαν τρέχοντας δαιμονισμένα 4 μηχανές βουνού.Πλησιάζουμε, φθάσαμε στη λίμνη μετά από 3 ώρες και 40 λεπτά. Η πυκνή ομίχλη δεν μας αφήνει περιθώρια να θαυμάσουμε την ομορφιά της φύσης τριγύρω.Πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Σε 30 λεπτά της ώρας φθάνουμε πάλι στο ξέφωτο. Πήραμε πορεία δεξιά από άλλη διαδρομή.Βρισκόμαστε σε δάσος από πανύψηλες οξιές, με τα τραγούδια των πουλιών συνεχίζουμε την κατάβαση.
Φθάσαμε στα αυτοκίνητα. Πήραμε το δρόμο της επιστροφής, με την χαρά της ανακάλυψης μιας νέας διαδρομής, όπως πάντα.Υ.Γ. Συγχαρητήρια σε όλους εμάς και στους φίλους της Νατάσας που ήρθαν για πρώτη φορά και τα κατάφεραν.
Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας
Τσιαμούρας Νικόλαος